วันพฤหัสบดีที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

ขนข้าวเปลือก

       ยังมีเรื่องเล่าอีกเรื่องช่วยร้านอากรูม่วยที่ค้าขายของอยู่ในตลาด เป็นญาติทางเตี่ยของเจ้ม่วยเล็ก ขนข้าวเปลือก ที่รับซื้อจากลานนวดข้าวของชาวนา เพื่อมาเก็บไว้ในยุ้งข้าวขนาดใหญ่ หลังตลาดวังหินในเวลาค่ำ ซึ่งปกติเขามีลูกจ้างอยู่แล้ว มีอยู่ครั้งเดียวที่ไม่มีคนงาน แมจึงถูกเกณฑ์ไปช่วย เกิดมาก็เพิ่งเคยนี่แหละ ติดรถไปขนข้าวที่ลานนวดข้าวที่ควายกำลังเหยียบและย่ำข้าวเปลือกอยู่จนเมล็ดข้าวหลุดจากรวง


       ได้เห็นเขาตวงข้าวซื้อขายกัน เห็นการตวงข้าวด้วยถังไม้กลมๆ และวิธีตวงข้าวซื้อและตวงข้าวขายของพ่อค้าคนกลางที่แตกต่างกัน การตวงซื้อจะเทและกระแทกแรงๆ แถมจับถังตวงข้าวเขย่าๆ ให้ได้เนื้อเมล็ดข้าวมากๆ เวลาใช้ไม้ปาดขอบถังก็ปาดหย่งๆ แต่เวลาขายข้าวก็จะตวงและเทเบาๆ ไม่มีเขย่าถัง ตอนปาดข้าวก็ปาดให้ต่ำกว่าขอบถังนิดหน่อย  ทำแบบให้ดูเหมือนไม่ตั้งใจ เป็นแบบนี้ทุกครั้ง ช่วยขนข้าวจากลานนวดขึ้นรถจนหมด และมาลงที่ยุ้งท้ายตลาด ตอนลงยกใส่บ่าส่งเข้าเครื่องกวัดข้าวเล็กอีกครั้งก่อนแล้วจึงขนใส่ยุ้งข้าว ที่มีข้าวเปลือกสูงเกินครึ่ง ต้องใช้ไม้พาดและส่งต่อๆกันเข้าไป ใช้คนงานทั้งหมดเกือบ 10 คน กว่าจะแล้วเสร็จเกือบตี 2 เหนื่อยมาก แต่ก็สนุกและอาจจะเป็นที่ว่า อายุยังน้อยจึงทำไหว แต่เรียกว่าวันรุ่งขึ้นก็สะบักสบอมเลยทีเดียว จำไม่ได้ว่าได้รับค่าจ้างเท่าไร จำได้อย่างเดียวเป็นงานที่ทำเป็นครั้งแรก และเป็นประสบการณ์ตรงในชีวิตเพียงครั้งเดียวก็เกินพอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น