น้ำท่วม – ตกปลาเสือพ่นน้ำ

ปลาเสือพ่นน้ำ

       ที่หมู่บ้านท้ายวัดนี้พอหน้าน้ำ น้ำจะขึ้นมากจากตลิ่งที่สูงเดินขึ้นลงเหนื่อย น้ำจะขึ้นปริ่มถึงบนตลิ่งทุกปี  แต่ที่จะท่วมถึงบ้านนั้น ปีเว้นปีหรือเว้น 2 ปี น้ำก็จะท่วมบ้านซักที   น้ำท่วมนั้นก็เป็นเรื่องปกติ ไม่เป็นที่เดือดร้อน เรียกว่าเราเห็นเป็นเรื่องของธรรมชาติฝนตกทางเหนือมากน้ำก็ไหลมาท่วมเป็นเรื่องธรรมดา  ชาวบ้านไม่เดือดร้อน  เหตุนี้เองที่ทำให้บ้านในภาคกลางส่วนใหญ่จึงปลูกสร้างแบบใต้ถุนสูง ไว้รับฤดูที่น้ำเหนือหลากและท่วม
สำหรับเด็กๆอย่างเราแล้ว เป็นที่สนุกสนานกันเสียอีก เด็กๆ จะคอยเฝ้าดูระดับน้ำกันตลอดเวลา น้ำจะขึ้นเรื่อยๆ ทีละน้อยๆ ตอนเช้าแม่ไปโรงเรียนน้ำยังไม่ท่วมทางเดิน ในตอนพักกลางวันมากินข้าวกลางวันที่บ้านน้ำเริ่มท่วมทางเดิน ในตอนเย็นเมื่อเดินกลับจากโรงเรียน น้ำได้ท่วมจนถึงลานวัดแม่ต้องเดินลุยน้ำมาจนถึงบ้าน
ระยะนี้แม่จะไม่ค่อยกล้าเดินนัก เนื่องจากมีไส้เดือน ที่หนีน้ำเต็มไปหมดทั้งทางเดินเป็นที่น่าขยะแขยง  เมื่อจำเป็นต้องเดินลุยน้ำ หรือบนบกในช่วงนี้แม่จะไม่ยอมถอดรองเท้าเป็นอันขาด กลัวที่จะเดินเหยียบไส้เดือน เมื่อน้ำท่วมมากขึ้นโรงเรียนก็สั่งปิด 
 ในเวลาเช้าพระก็ต้องพายเรือมาบิณฑบาตตามบ้าน  แล้วถ้าถึงวันพระยายก็จะพาแม่พายเรือไปทำบุญที่วัด เท่าที่จำได้ในช่วงที่น้ำท่วมนี้ ส่วนใหญ่จะตรงกับวันพระสารทไทย  เด็กๆ จะหัดว่ายน้ำและว่ายเป็นกัน ในช่วงน้ำท่วมนี้เอง  น้ำท่วมเด็กๆ ออกไปเล่นที่ไหนไม่ได้ต้องจับเจ่าอยู่กับบ้าน  เวลายายไปซื้อกับข้าวที่ตลาดโดยการพายเรือผ่านเข้าไปทางสระบัว  ไปจอดเรือไว้ที่ถนนข้างตลาดท่าหลวง ยายก็จะซื้อเบ็ดตกปลามาให้ลูกๆ ตกปลาเล่นกัน 
ปลาเข็ม และปลาเสือพ่นน้ำตัวโตๆ จะว่ายกันให้เห็นอยู่เสมอๆ  ยายบอกปลาเสือชอบกินแมลงสาป  ให้เอาแมลงสาปเป็นเหยื่อและก็ได้ผลจริงๆ  ตกได้ปลาเสือจริงๆ  ปลาเสือจะชอบไล่จับแมลงสาปมาก  ส่วนใหญ่แม่จะตกปลาได้แต่ ปลาตะเพียน ปลาหางแดง  ปลาแขยง  หรือปลาซิวตัวโตๆ
เจ้าปลาแขยงนี่ตัวร้ายเชียว เวลาแม่ลงอาบน้ำที่ขั้นบันได  ปลาแขยงมันจะตอดตามขากันยิบยับทีเดียว  ปลาแขยงนี้จะอยู่ที่พื้นดินใต้น้ำ  เยอะมาก  บางทีเหยียบโดนเงี่ยงปลาเจ็บอีกก็หลายครั้ง  ส่วนปลาซิวนั้นจะตอดเนื้อตัวช่วงบนผิวน้ำ เรียกว่า ตอดกันยิบยับ ต้องกระพุ้งน้ำไล่กันเลย  สักครู่ก็จะมาใหม่อีกเป็นเช่นนี้ประจำ
    ลืมเล่าไปว่าในบางปีที่น้ำท่วมไม่ถึงบ้านแค่ปริ่มๆตลิ่ง  การตกปลาริมตลิ่งตรงน้ำลึกๆหน่อย  ถ้าหย่อนเบ็ดให้เกือบถึงพื้นดิน  จะวัดเบ็ดกันไม่ได้หยุด ตกได้ปลาหมอตัวโตๆอวบอ้วนที่มีชุมมาก ตกได้กันคนละมากเป็นกระถังๆ

ปลาหมอ

ปลาแขยง

ปลาซิว

   น้ำท่วมนี้ตรงกับคำสุภาษิตที่ว่า น้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง คือ น้ำท่วมขาวไปหมดมองไปทางไหนก็เห็นแต่น้ำ  นาข้าวหลังบ้านถูกน้ำท่วม  แต่น้ำท่วมไม่มิดต้นข้าว  ข้าวจึงไม่ตาย  และต้นข้าวก็ถีบตัวขึ้นสูงเหนือน้ำได้อย่างรวดเร็ว มองเห็นสีเขียวขจีของต้นข้าวบนสายน้ำใสสวยงาม แม่พายเรือแหวกต้นข้าวไปตามคันนาที่น้ำท่วมเจิ่งท้องนา เพื่อเก็บดอกโสนที่มีสีเหลืองสดใสมาทำกับข้าว หรือลวกจิ้มน้ำพริก  แม่ใช้มือโน้มกิ่งโสนมาในเรือ  เลือกเก็บดอกโสนได้อย่างง่ายดาย  เนื่องจากต้นโสนแช่อยู่ในน้ำ