ใส่บาตร - สาแหรกปิ่นโต

       มาอยู่กลับเจ้ มีเรื่องที่แสนจะอายมากจนไม่ลืมถึงบัดนี้ ปกติป้า หรือเจ้ จะเป็นคนใส่บาตรเองแม่ก็ไม่เคยออกไปดูพระมารับบินฑบาตรหน้าบ้านเลย ถ้าไม่ตั้งใจเดินออกไปดูก็จะไม่เห็น รู้แต่ว่าทุกเช้าพอพระผ่านมาก่อนจะวางปิ่นโต ที่มีสาแหรกห้อยอยู่ไว้หน้าบ้านที่ใส่บาตรกันเป็นประจำ เจ้าของบ้านหยิบปิ่นโตมาใส่กับข้าวที่ทำไว้แล้ว และออกมารอใส่บาตรพระตอนขากลับ



สาแหรกปิ่นโต

        มีอยู่วันแม่ต้องออกมาใส่บาตรเอง มีลุงผู้ชายคอยใส่บาตรอยู่คนหนึ่งไม่มีโต๊ะวางขันข้าวและปิ่นโต มีสาแหรก แม่เห็นลุงคนนั้นแกถือขันข้าวมือหนึ่ง และอีกมือหิ้วปิ่นโตมีสาแหรกไว้ แม่ไม่เห็นมีที่วาง ก็เรียนแบบ ถือแบบลุง พอพระมา ลุงก็ยกปิ่นโตโดยจับตัวปิ่นโตใต้สาแหรก พระก็จะรับขอเกี่ยวบนสาแหรกแล้วส่งต่อให้เด็กวัด แล้วลุงจึงตักข้าวใส่บาตร พอถึงแม่แม่ก็ทำแบบนั้นบ้าง เอ๊ะทำไมพระไม่รับส่งให้กี่ครั้งก็ไม่รับงงมาก จนลุงบอกว่าให้วางไว้กับพื้นดิน พระจึงหยิบสาแหรกปิ่นโตแล้วส่งต่อให้เด็กวัด แล้วจึงได้ใส่บาตรอายมาก จริงๆก็รู้นะว่า พระไม่รับของโดยตรงจากผู้หญิง แต่ไม่เคยใส่บาตรโดยไม่มีโต๊ะวางข้าวและกับข้าว แถมปิ่นโตมีสาแหรกหิ้วได้อีกด้วย ดูแบบจากคนที่ใส่ก่อนลืมคิดไปว่าเป็นผุ้ชายเสียอีก ไม่กล้าเล่าให้ป้าและพี่สาวฟัง แต่วันหลังลุงข้างบ้านเล่าให้พี่สาวฟังโดนเขาขำกันกลิ้งทั้งบ้านเลยอายจ้ง